De wetenschap dat voeding een geneeskrachtige werking kan hebben stamt al van eeuwen geleden. Hippocrates beschreef in zijn tijd de geneeskrachtige werking van voeding en hij hanteerde de overtuiging: ‘Laat uw voeding uw medicijn zijn en uw medicijn uw voeding’. De afgelopen eeuwen raakte de invloed van voeding helaas op de achtergrond doordat er schijnbaar effectievere behandelmethoden werden ontwikkeld zoals chirurgie en het gebruik van antibiotica. Door de snelle resultaten raakte de essentiële rol van voeding op de achtergrond. Terwijl voeding een sleutelrol speelt als het gaat om niet ziek worden en herstellen.

Het woord orthomoleculair is afgeleid van het Griekse woord orthos wat juist, recht of gezond’ betekent en moleculair wat staat voor ‘de moleculen betreffende’. In de orthomoleculaire geneeskunde streeft men er dus naar het lichaam stoffen aan te bieden, die het optimaal kan gebruiken en verwerken om gezondheid te behouden of te herstellen.

Chronische aandoeningen worden door huisartsen en artsen meestal bestreden door medicatie. Wanneer je echter stopt met de medicatie dan blijven de symptomen aanwezig en daarmee mee klachten ook. Denk maar aan suikerziekte of reuma. Van ‘genezing’ is hier maar weinig sprake. Om toch duurzame oplossingen te vinden voor chronische aandoeningen moeten we terug naar de basis; waarom worden we ziek, hoe kunnen we ziekte voorkomen en wat moeten we doen als aandoeningen toch uit de hand lopen? Een goede en vooral eerlijke evaluatie van onze levensstijl en onze voeding is noodzakelijk om na te gaan waar het fout loopt. Inmiddels weten we gelukkig dat een juiste orthomoleculaire behandelwijze met voeding en voedingsstoffen een belangrijk rol speelt bij veel diverse aandoeningen en ziektebeelden zoals obesitas, hart- en vaatziekten, ouderdomskwalen, maag- en darmklachten, suikerziekten, problemen bij afvallen en kanker.

Orthomoleculaire systeemdenken
Orthomoleculaire geneeskunde gaat uit van een juiste balans in alle systemen, we noemen dat systeemdenken. Bij systeemdenken gaat het om het besef dat alles op een bepaalde manier met elkaar samenhangt. Systeemdenken draagt bij aan het zien hoe onderdelen van een bepaald systeem samenwerken en elkaar beïnvloeden; het helpt om beslissingen te nemen die een probleem werkelijk oplossen in plaats van alleen maar aan symptoombestrijding te doen. Het doel van orthomoleculaire therapie is dan ook het op zoek gaan de oorzaken van het probleem en niet te doen aan symptoom bestrijden. Een van de belangrijkste uitgangspunten van het systeemdenken binnen de orthomoleculaire therapie is het principe van homeostase.

Wat is homeostase
Homeostase is het vermogen van het lichaam om evenwicht te bewaren. Dit doet het met behulp van allerlei mechanismes om het interne milieu in een evenwichtige situatie te houden. Homeostase zorgt er dus voor dat je lichaam zo gezond mogelijk blijft. Het zorgt ook voor het op peil houden van de voedingsstoffen en afvalstoffen in de cellen via het interne milieu. De mechanismes waar het gebruik van maakt zijn onder andere het stress systeem, het immuunsysteem, de energiehuishouding, de bijbehorende spijsvertering en het hormoon- en neurotransmitters systeem. Homeostase zorgt er dus voor wanneer er een verandering plaatsvindt, het lichaam zelf met behulp van de eigen systemen opnieuw het evenwicht zal herstellen.

Inzet van suppletie
De meeste voedingsstoffen kunnen niet of onvoldoende door het lichaam worden aangemaakt. Deze voedingsstoffen zijn onmisbaar voor het lichaam. Tekorten aan voedingsstoffen leiden tot uiteenlopende ziekten. Het uitgangspunt bij de orthomoleculaire geneeskunde is dat een ziekte eerder zal genezen bij een optimale concentratie van vitamines, mineralen, sporenelementen, eiwitten, vetten en koolhydraten in het lichaam.

Omdat geen mens hetzelfde is krijg je altijd een behandelplan op maat. Om je een goed advies te kunnen geven krijg je een uitgebreide intake. We bespreken je vragen en klachten, je eetgewoonten en leefstijl. Maar ook je lichamelijke en psychische situatie en je medische voorgeschiedenis komen aan bod.